آیا ایمونوتراپی با استفاده از داروی کیترودا سرطان پستان را درمان می کند؟

Drag to rearrange sections
Rich Text Content

پمبرولیزوماب (کیترودا) توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای برخی از بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی متاستاتیک و در مراحل اولیه تایید شده است، این دارو نوعی مهارکننده چک پوینت سلول های ایمنی بوده و رایج ترین نوع ایمونوتراپی است.

ایمونوتراپی چگونه برای درمان سرطان پستان سه گانه منفی عمل می کند؟

ایمونوتراپی با فعال کردن قدرت طبیعی سیستم ایمنی برای دفاع از بدن در برابر عفونت و بیماری، از جمله سرطان، باعث درمان بیماری می شود. سلول های T نوعی از سلول های ایمنی هستند که به هدایت پاسخ سیستم ایمنی به عامل بیماری کمک می کنند.

PD-L1 پروتئینی است که در سطح سلول های سرطانی یا سلول های ایمنی یافت می شود. به پروتئین دیگری به نام PD-1 که روی سطح یک سلول T است متصل می شود. اما این پیوند سلول T را خاموش می کند و به سلول سرطانی اجازه می دهد تا از سلول T پنهان شود. مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی این ترمز را برمی دارند و با این کار احتمال حمله سلول های T و تخریب سلول های سرطانی را افزایش می دهد.

پیشنهاد می شود مقاله داروی اپدیوو که دارویی مناسب جهت درمان سرطان و از دسته دارو های ایمونوتراپی می باشد را مطالعه نمائید.

آیا ایمونوتراپی برای همه بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی جزو گزینه های درمانی می باشد؟

پمبرولیزوماب (کیترودا) در حال حاضر برای درمان برخی از بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی در مراحل اولیه یا متاستاتیک تایید شده است.

برای بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی متاستاتیک، اگر پروتئین PD-L1 روی سرطان یا روی سلول های ایمنی درون تومور شناسایی شود، ایمونوتراپی همراه با شیمی درمانی جزو گزینه های درمانی است. ما از طریق آزمایش ایمونوهیستوشیمی تعیین می کنیم که آیا PD-L1 در بیمار به مقدار زیادی بیان شده است یا خیر که این تست بر روی بافتی انجام می شود که در طی بیوپسی یا جراحی قبلی برداشته شده است. اگر پروتئین PD-L1 روی سلول‌های سرطانی یا سلول‌های ایمنی درون تومور در بیماران مبتلا به سرطان پستان سه‌گانه منفی متاستاتیک یافت نشود، مهارکننده‌های ایمن PD-1 مؤثر نخواهد بود.

بیماران مبتلا به بیماری در مرحله پرخطر و در مراحل اولیه، واجد شرایط دریافت ترکیبی از پمبرولیزوماب (کیترودا) و شیمی درمانی قبل از جراحی خواهند بود. پس از جراحی، درمان بیماران فقط با پمبرولیزوماب (کیترودا) ادامه پیدا خواهد کرد. در حالی که "خطر بالا" توسط FDA تعریف نشده است، اکثر پزشکان به تعریف استفاده شده در کارآزمایی بالینی که منجر به تایید پمبرولیزوماب (کیترودا) شد، تکیه می کنند. به طور خاص، این افراد شامل بیماران مبتلا به تومورهای پستان بزرگتر از 2 سانتی متر می شود. اگر شواهدی از سرطان در غدد لنفاوی وجود داشته باشد، بیمارانی که تومورهای پستان کوچکتری دارند، واجد شرایط ایمونوتراپی خواهند بود.

نکته مهم این است که ایمونوتراپی امکان دارد علائم اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید را بدتر کند، بنابراین این داروها معمولاً در زنان مبتلا به این بیماری‌های مزمن استفاده نمی‌شوند.

عوارض جانبی ایمونوتراپی در بیماران مبتلا به سرطان پستان چیست؟

عوارض جانبی ایمونوتراپی صرف نظر از نوع سرطان، یکسان است.

ایمونوتراپی توانایی سیستم ایمنی برای حمله به سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد، اما احتمالاً تأثیر سیستم ایمنی بر سلول‌های طبیعی را نیز افزایش می‌دهد که می تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود و منجر به بروز عوارض جانبی مانند تغییرات پوستی، سرفه، درد قفسه سینه و اسهال شود. در برخی موارد، این عوارض جانبی بسته به اندام(های) درگیر می تواند دشوار باشد.

به عنوان مثال، اگر دارو روی غده تیروئید اثر بگذارد، ممکن است بیمار به کم کاری تیروئید مبتلا شود و شاید در آینده نیاز به جایگزینی هورمون تیروئید داشته باشد. در موارد نادر اما شدید، نارسایی کبد یا کلیه نیز میتواند ایجاد شود.

هنگام درمان سرطان پستان، آیا ایمونوتراپی به تنهایی یا همراه با سایر درمان ها انجام می شود؟

در حال حاضر، پمبرولیزوماب (کیترودا) همراه با شیمی درمانی برای درمان سرطان پستان سه گانه منفی متاستاتیک استفاده می شود.

با این حال، کارآزمایی‌های بالینی در حال انجام است که ترکیب‌های دیگری را نیز مطالعه می‌کنند. به عنوان مثال، محققان در تلاشند تا دریابند که آیا ایمونوتراپی در صورت ترکیب با درمان های هدفمند مانند مهارکننده های PARP موثرتر است یا خیر و این نیز یکی از چالش‌های درمان سرطان پستان با ایمونوتراپی است که سلول‌های ایمنی کار سخت‌تری برای نفوذ به تومورها دارند.

ما امیدواریم که با ترکیب مهارکننده‌های چک پوینت ایمنی با درمان‌های هدفمند، به سلول‌های ایمنی کمک کنیم تا بهتر وارد تومور شوند و بنابراین، این داروها را به یک گزینه درمانی مؤثر برای بیماران بیشتری تبدیل کنیم.

همچنین این امید وجود دارد که بتوانیم از واکسن های درمانی برای آمادگی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده کنیم.

گزینه های ایمونوتراپی برای بیماران مبتلا به سایر زیرگروه های سرطان پستان چیست؟

کارآزمایی‌های بالینی در حال گسترش استفاده از ایمونوتراپی، برای بیماران بیشتری هستند، از جمله بیمارانی که در مراحل دیگر سرطان پستان سه‌گانه منفی و همچنین سایر انواع سرطان پستان قرار دارند.

rich_text    
Drag to rearrange sections
Rich Text Content
rich_text    

Page Comments